Basen sanitarny – jak używać (instrukcja stosowania)


O tym jak ważną kwestią jest wydalanie z kałem produktów przemiany materii, człowiek może zdać sobie sprawę dopiero wówczas, gdy sam nie jest w stu procentach samodzielny. Wówczas, niestety a do większości tak zwanych „czynności samoobsługowych” jest mu potrzebna pomoc otoczenia i osób trzecich. Niezależnie od tego, czy mowa w tym wypadku o rodzinie (nierzadko spełniającej funkcje opiekunów), czy też o fachowym personelu placówek opiekuńczo-leczniczych i medycznych. Należy pamiętać, że funkcje wydalania mogą zostać zaburzone nie tylko przez zmianę trybu życia, diety, ale i chorobę. Kiedy pod uwagę weźmiemy ten czynnik, to zauważyć należy fakt, że wypis ze szpitala nie zawsze oznacza całkowity powrót do zdrowia czy też pełnej sprawności. Niniejszy artykuł będzie dotyczył właśnie tych produktów, z których korzystamy w obliczu właśnie ograniczonych zdolności samodzielnego zadbania pacjenta o jego stan higieny.

Istnieje kilka podstawowych produktów, które ułatwiają nam zadanie polegające na wspieraniu chorego w załatwianiu potrzeby wypróżniania się – oddawania moczu i kału. W tym pierwszym celu, stosujemy bardzo często produkt określany jako: kaczka na mocz. Niezależnie od faktu, czy stosowana będzie przez nas kaczka na mocz dla mężczyzn, czy też kaczka dla kobiet (kaczka kobieca) zadanie tego wyrobu jest jedno – umożliwienie oddania moczu w możliwie dogodnej pozycji i zebranie tegoż moczu w taki sposób, by można go było później łatwo przelać do toalety lub innego zbiornika. Druga z podstawowych potrzeb człowieka – oddawanie kału, w przypadku choroby możliwa jest dzięki produktowi powszechnie znanemu jako: basen sanitarny i to właśnie o tym wyrobie pragniemy na pisać kilka słów. Nasz krótki artykuł podzieliliśmy na kilka części, zatytułowanych pytaniami, które klienci nierzadko nam zadają.

Plastikowy lekki basen sanitrany z pokrywką i uchwytem (rączką)

Jak zapewnić choremu komfort i warunki intymności?
W placówkach zdrowia, ale i w warunkach domowych człowiek swoje potrzeby chciałby zaspokoić w odpowiednim dla siebie czasie i z zachowaniem względnych warunków intymności. Dlatego by każdemu pacjentowi to umożliwić ,w szpitalach, ZOL-ach, czy DPS-ach stosowane są pielucho-majtki, pieluchy, kaczki i baseny sanitarne. Kaczki i baseny sanitarne stanowią bardzo dobre rozwiązanie dla pacjentów, którzy z różnych przyczyn nie mogą/nie są w stanie skorzystać z toalety. Pozwala to pacjentom w komfortowych warunkach zaspokoić swoje potrzeby.

Kiedy podać choremu basen sanitarny?
Basen sanitarny powinno się podać pacjentowi dopiero wówczas gdy chory odczuwa parcie wynikające z chęci zaspokojenia swoich potrzeb fizjologicznych. Takiego sprzętu medycznego nie powinno się stosować „na wszelki wypadek” czy też na dłuższy okres czasu. Zbyt długi spoczynek na basenie sanitarnym u pacjenta chorego przewlekle skutkować może powstaniem rany w okolicy kości krzyżowej, a w konsekwencji powstaniu odleżyn.

Jak podkłada się basen sanitarny?
Jeśli to oczywiście możliwe, można zaproponować choremu ugięcie nóg w stawach kolanowych i uniesienie pośladków ku górze w celu wsunięcia basenu sanitarnego pod pośladki. Jeśli jednak pacjent nie jest w stanie z nami współpracować można chorego ułożyć na boku w celu podłożenia basenu, a następnie ułożyć w pozycji leżącej-na wznak. By zapewnić choremu wygodę i komfort fizyczny można w okolicy krzyżowej podłożyć zwinięty w rulon ręcznik lub małą poduszkę -zapewni to pewnego rodzaju amortyzację zmniejszając uczucie niewygody.

Czy korzystanie z basenów sanitarnych i kaczek może stwarzać jakieś zagrożenie?
O ile pacjent jest w dobrym kontakcie słowno- logicznym to taki zabieg higieniczny nie powinien wiązać się z negatywnymi następstwami. Pamiętajmy jednak o tym by zachować zasady higieny, bezpieczeństwa i zapewnienia warunków intymności choremu, jak i o tym by pacjent w pozycji leżącej na basenie sanitarnym nie pozostawał dłużej niż wynika to z potrzeby. Jeśli kontakt z chorym jest utrudniony może dość do takich sytuacji jak zanieczyszczenie bielizny pościelowej i osobistej czy wspomniane wcześniej ryzyko wystąpienia otarć czy odleżyn.